‘Maar zo oud ben ik toch nog helemaal niet?’ De woorden ontglippen me voor ik er erg in heb. Terwijl ik naar de tafel kijk, maken mijn hersenen ineens overuren. Alle gourmetspullen zijn afgeruimd, ze hebben plaats gemaakt voor een grote schaal fruit, bakken met ijs, porseleinen kommetjes en glimmende lepeltjes. Ik denk koortsachtig na. Hoe oud was mijn moeder toen ik klein was? Toch zeker flink wat jonger dan ik nu. Oeps!

De aanleiding voor mijn onhandige uitspraak en jachtige gedachten is de vraag van mijn vader, of ik ook advocaat over mijn ijs wil. Advocaat associeer ik met oude mensen, of toch zeker met volwassenen. Toen ik klein was, nam mijn moeder op zondagmiddag af en toe een beetje. Waarschijnlijk was het na kerktijd, bij de borrel, ik weet het niet precies meer. Het zag in ieder geval altijd prachtig uit, want ze at het met een zilveren lepeltje uit een glaasje op een voet, soms zelfs met hagelslag en slagroom erop.

Het mooiste was dat ik geregeld mee mocht doen. Ik was twee jaar toen ik mijn eigen vla met hagelslag kreeg, eveneens uit zo’n bijzonder glaasje. Mijn vla had wel een lichtere kleur dan die van mijn moeder en waarschijnlijk vond ik de smaak van de mijne ook beter, hoewel ik niet weet of ik die van haar ooit heb geproefd.

Nu schrik ik van de vraag of ik advocaat wil en mijn eerste gedachte is dat ik daar de leeftijd nog helemaal niet voor heb. Ik drink wijn, whisky en speciaalbier. Advocaat is toch helemaal niets voor mij? Het zal de tijd zijn die veranderd is, want ook mijn moeder zie ik het bijna nooit meer eten. Toch laat ze zich nu advocaat over haar ijs schenken. Ik knik intussen naar mijn vader, ik wil het ook wel eens proberen.

Terwijl de dikke, gele substantie zich over mijn ijs verspreidt, denk ik aan vroeger. Ik was destijds te jong om me nog echt iets van die zondagmiddagen te herinneren, maar dat ik de kleine glaasjes schitterend vond, staat me zeker nog bij. De advocaat smaakt me nu niet eens zo slecht. Ik ben er niet weg van, maar het is ook niet verkeerd. Kennelijk word ik ook ouder. Misschien moet ik de volgende keer maar om hagelslag vragen.