In gedachten hoor ik alle buren een zucht van verlichting slaken wanneer ik de knop omzet en het eentonige gebrom van de hogedrukreiniger wegsterft. Zij hebben geen rust vandaag. Ik heb een behoorlijk groene tuin, maar nu ik begonnen ben met het schoonspuiten van het terras kom ik erachter dat er toch ook flink wat tegels in liggen. ‘Ik wist dat dit uren zou gaan duren,’ app ik. ‘Maar dit gaat echt úren duren.’

Ik heb mezelf gehuld in laarzen en een regenbroek. Op mijn hoofd zat eerst een veiligheidsbril, tegen de opspattende modder, maar door vuile glazen zie je niets. Daarom heb ik de bril weer afgezet en vervangen door een koptelefoon met muziek. Veel beter.

Het werk vordert maar gestaag. Er komt slechts een dun straaltje uit de hogedrukspuit. Ik begon nog enthousiast met het tekenen van hartjes, bloempjes en bijtjes, maar ontdekte al gauw dat dat het tempo niet ten goede komt. Nu trek ik dus dicht langs elkaar horizontale lijnen over de tegels, die ik in drie categorieën heb ingedeeld: groot, klein en vierkant.

Ondanks dat het langzaam gaat, is er wel snel resultaat te zien. Vanonder de bruingrijze laag die in jaren op de tegels is gegroeid, komt een oranjegele tint tevoorschijn. Mijn tuin knapt er aanzienlijk van op.

Alle tuinmeubelen heb ik op het gazon gezet, omringd door bloempotten, containers, speelgoed, het glijbaantje en de regenton. Later, als ik eindelijk klaar ben met spuiten, moet ik nog zand tussen de tegels vegen en ramen wassen; de modder zit zeker anderhalve meter hoog op de ruiten. Dan, wanneer alles écht schoon is, kan ik de hele uitdragerij weer terugzetten. Dit gaat geen úren, maar dágen duren!

Eerst schenk ik mezelf een kop koffie in, met twee, nee, drie koekjes erbij. Wie hard werkt, moet ook goed eten. Met mijn hand veeg ik over mijn voorhoofd. Of ik de modder er nu af of er juist op veeg, zal ik nooit weten. De tegels worden dan wel schoon, het huis en ikzelf knappen er niet bepaald van op.

De zon schijnt fel op mijn rug als ik de koffiekop op het tafeltje op het gazon neerzet. Dan zet ik mijn koptelefoon weer op en druk ik op de knop van de hogedrukreiniger, die meteen begint te brommen. Tijd voor de volgende meters. Sorry, buren.