Ik hoor de motoren al aankomen ver voor ik ze zie. Hun gierende en grommende geluid zwelt langzaam aan. Dan zie ik hoe de coureurs op hoge snelheid aan komen rijden en aan ons voorbij vliegen. Ze liggen bijna plat op het asfalt als ze door de bochten gaan. Mijn lief heeft me hier wel filmpjes van laten zien, maar in het echt is het toch anders. Leuker!

Al geruime tijd geleden had hij gezegd dat hij in de zomer graag met mij naar de TT wil. Hij is er vaker geweest en heeft er prachtige tijden beleefd terwijl hij spectaculaire races bekeek. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk, dus wil ik graag mee. Ik weet alleen niet of ik durf. Mijn energieniveau is de laatste tijd erg laag en ik ben zo snel overprikkeld dat ik niet weet of ik zo’n groot evenement aankan.

Gelukkig denkt mijn lief in oplossingen, dus gaan we vandaag het circuit verkennen tijdens het WK Superbike. Gisteren heb ik al rustig aan gedaan, zodat ik vandaag fit genoeg ben om zelf te rijden. Vanmorgen zijn we allebei op de motor gestapt en via mooie kronkelweggetjes naar Assen gereden; een goed begin van de dag.

Tientallen vlaggen steken uit boven de grote tribunes die uitkijken over het circuit. De hoofdtribune zit behoorlijk vol, maar veruit de meeste andere stoeltjes zijn vrij. Ook op de taluds zitten wel wat mensen, maar er is vooral gras te zien. Dat is tijdens de TT wel anders, verzekert mijn lief me met twinkelende ogen.

We kijken even vanaf één van de tribunes en gaan daarna, via de kebabkraam, naar het talud. We wandelen in de zon langs het circuit en gaan af en toe zitten om naar de races te kijken. Het zijn niet alleen mannen die vandaag in actie komen, er is ook een wedstrijd voor vrouwen. Ze hebben vaker roze helmen op dan de mannelijke coureurs, maar ze hebben net zo veel lef. Met grote ogen zie ik hoe ze op hoge snelheid over het asfalt rijden en prachtige inhaalmanoeuvres uitvoeren.

Ik geniet gedurende de dag van het geluid van de voorbij scheurende machines en sta te kijken van het tempo, niet alleen op de rechte stukken, maar ook in de bochten. Niet alles gaat goed. Verschillende keren zien we zand opstuiven wanneer een of meer coureurs onderuit gaan. De meeste staan gelukkig zelf weer op en lopen, al dan niet met ondersteuning, van het circuit af.

Via speakers worden we op de hoogte gehouden van de wedstrijden. Niet dat die altijd te verstaan zijn overigens, want ze worden ruimschoots overstemd door het geluid van de motoren. Er doen twee Nederlanders mee. Tot vandaag had ik hun namen nog nooit gehoord, maar nu geven ze de dag net wat extra glans, zeker als één van hen na een spannende race als eerste over de finish komt. Iedereen rijdt nog een bonusrondje om alle medewerkers, vrijwilligers en het publiek te bedanken. Zonder dat ik erbij na te denken steek ik mijn hand op en zwaai terug.

Stralend loop ik aan het eind van de dag met mijn lief weer naar de parkeerplaats. Dit, maar dan keer honderd. Als dat niet veel prikkels zijn, weet ik het ook niet meer. Desalniettemin ga ik ze graag aan, bedenk ik me terwijl we naar huis rijden. Vanavond bestellen we onze tickets voor de TT.