Net als ik bij een vriendin binnenstap om koffie te drinken, houdt de elektriciteit ermee op. Zij kijkt eerst in de meterkast, maar kan niet zien waar het probleem zit, dus mag ik het proberen. Als (bijna) gescheiden vrouwen moeten we dit euvel toch zonder mannen kunnen verhelpen? Ik kijk naar de verschillende groepen en schakelaars en heb de juiste knop gelukkig gauw gevonden. Even omzetten en we kunnen aan de koffie.

Hoewel we elkaar maanden niet gezien of gesproken hebben, kletsen we direct honderduit. Er is ook zo veel herkenning! We hebben allebei kinderen met diagnoses als autisme en ADHD en ook zij heeft ervaring met scheiden: zes jaar geleden heeft zij het proces doorgemaakt waar ik nu nog middenin zit.

Haar zoon en dochter blijken net zulke slechte eters als mijn meiden en wanneer ze even niet luisteren, legt mijn vriendin me uit hoe ze hen toch stiekem groente laat eten. We lachen om de manier waarop onze kinderen taalgebruik te letterlijk kunnen nemen, maar wisselen ook de mooie dingen uit, want daarvan zijn er minstens zo veel.

Ik geef haar stekjes van mijn dieffenbachia en moeder-van-duizenden en zij verblijdt me met een zelf gekweekte avocadoplant. We eten chocolade, drinken nog meer koffie en praten aan één stuk door. Ze begrijpt mijn spanningen en zorgen zo goed en we vullen elkaar zo makkelijk aan, dat ik me afvraag waarom we dit niet vaker doen.

Gelijktijdig geven we het antwoord: omdat we alleenstaande werkende moeders zijn. (Of worden.) Omdat we zo veel ballen tegelijk hoog te houden hebben, dat het onmogelijk is om alles te doen wat we graag zouden willen. ‘Maar dat hoeft geen probleem te zijn,’ vult ze aan. ‘Dan bellen of appen we toch?’

Om te kunnen bespreken wat haar kinderen niet hoeven te horen, gaan we samen met de hond naar buiten. Mijn humeur verbetert en mijn vertrouwen in de toekomst wordt met elke zin groter. Kinderen met diagnoses vragen veel zorg en aandacht (om nog te zwijgen van mijn eigen stempels!) en scheiden ís gewoon hartstikke zwaar. Toch komt het uiteindelijk allemaal goed. Kwestie van de juiste knop omzetten.