Voorzichtig geef ik met mijn rechterhand wat gas terwijl ik met links langzaam de koppeling loslaat. Even schommel ik, dan rijd ik weg. Ik steek mijn hand op om te zwaaien, omkijken durf ik nog net niet. Maar hé, ik rijd!

Toen ik net terugkwam van het hardlopen, keek mijn lief enthousiast op van zijn laptop. Meteen begon hij te rekenen: ‘Het is kwart over negen en je moet om twaalf uur in de auto zitten om op tijd bij je lunchafspraak te zijn. Dat betekent dat je precies genoeg tijd hebt om te douchen en een rondje op de cruiser te rijden.’

Waarschijnlijk zag hij mijn gezicht betrekken. ‘Je bent bang dat het te veel wordt, hè?’ vroeg hij lief. ‘Ja,’ antwoordde ik. En bang dat ik niet durf, dacht ik er achteraan.

Naast zijn BMW heeft mijn vriend sinds enkele maanden een Suzuki Intruder. Een fijne motor, waar ik ook op pas. Hij heeft me al vaak aangeboden er een rondje op te maken, maar bijna altijd lagen mijn motorkleren thuis. Daarom heb ik kort geleden een tweede outfit aangeschaft, die bij hem op zolder ligt.

Ik ben alleen nog nooit in mijn eentje met de cruiser op pad geweest en zie daardoor allemaal beren op de weg. Wat als ik niet meer weet hoe hij werkt? Wat als er onderweg iets gebeurt? Wat als…?

Toch zag ik ook wel in dat het er een keer van moest komen, dat het geen zin heeft om mezelf steeds uit de weg te gaan. Dus terwijl ik onder de douche stond, reed mijn lief de Intruder voor huis en zette hij een route voor me in de TomTom.

Nu rijd ik dus weg en ondanks mijn ‘In het ergste geval bel ik je op en moet je me met de auto komen halen!’ heb ik er zin in. Ik zit lekker achterover, voel het steuntje in mijn rug en ben al gauw relaxter dan ik vooraf had durven hopen.

Rustig rijd ik over het dijkje door Baarlo naar Zwartsluis. De motor laat zich gewillig via mij onbekende weggetjes naar Sint Jansklooster en Blokzijl sturen. De zon schijnt prachtig over de weilanden en ik kijk heerlijk van me af. De route voert me langs het gehucht Nederland en dan naar Scheerwolde. Ik heb geen haast en cruise op mijn gemak door Steenwijk en Onna. Ik wist dat de wereld dicht bij huis ook mooi was, toch blijf ik me verbazen over alle nieuwe plekken die ik zie.

Stralend parkeer ik de motor na een kleine anderhalf uur weer bij mijn lief voor huis. Hij komt al naar buiten gelopen en ziet aan mijn gezicht meteen hoe fijn ik het heb gehad. Ik ben blij dat ik de beren overwonnen heb, want het lijkt me nu al heerlijk om vaker met de cruiser de weg op te gaan.