Samen op de slee, het leek zo mooi. Twee zusjes, de oudste met haar armen beschermend om de jongste. Lachende monden en stralende ogen die vanonder dikke wollen mutsen de dag verblijden.

Ik was de eerste spelbreker, degene die ‘Nee’ antwoordde op de vraag of ze op de slee naar school mochten. ‘Daar komt ruzie van.’ Zij waren het die met de oplossing kwamen: ‘We kunnen toch ook om de beurt?’ En ik streek met mijn hand over mijn hard en stemde toe.

‘Niet over de stenen!’ brulde de jongste, die als eerste mocht, toen de slee over een paar niet-besneeuwde klinkers gleed. ‘Dat doet pijn aan mijn oren!’ Toch ging het verder goed, zelfs toen de oudste even later stelde dat het haar beurt was. De jongste stapte zonder morren af.

Het laatste stukje naar school brak alle vriendelijkheidsrecords: de oudste vroeg haar zusje bij zich op schoot. Terwijl ik ze meter voor meter voorttrok, zaten zij liefdevol tegen elkaar gedrukt op de slee en genoten we alledrie intens van die vredige witte wereld om ons heen.

Na schooltijd gedroegen mijn meisjes weer zoals ik ze ken: als twee nukkige stijfkopjes. Geen van beiden wilde lopen, maar samen op de slee was eveneens uitgesloten. Om de beurt leek geen optie meer, dus koos ik voor de laatste mogelijkheid. Met een lege slee en twee brullende meisjes liep ik naar huis, de meewarige blikken van andere ouders ontwijkend.

Vooruit, een allerlaatste kans dan. Samen op de slee, zonder huilen, zonder zeuren. Beloofd? Beloofd. De oudste achter, de jongste voor. Tien goede meters, toen begon het alweer: ‘Au! Niet over die hobbels, mam!’ ‘Zij duwt me!’ ‘Niet zo snel, dat vind ik eng!’ ‘Mam, mijn benen doen zeer!’

Ik blijf staan en laat het trekkoord los. Ik kijk om me heen, laat mijn blik hangen bij de huilende en schreeuwende meisjes die de stilte zo bruut doorbreken. De sneeuw had zo mooi kunnen zijn. We hadden einden kunnen sleeën en grootse sneeuwpoppen kunnen maken. Nu druppelen er enkel tranen in de sneeuw, waardoor hij langzaam smelt. Als dít winter is, heb ik maar één wens: laat de dooi snel zijn intrede doen.