‘Voor jullie instappen, mogen jullie even op die blauwe knop drukken,’ instrueert de man die de draaimolen bedient. Met gespannen gezichtjes leggen de meisjes één voor één hun vingers op de knop, waardoor een hoge fluittoon klinkt. Ze kijken blij verrast op en klimmen daarna op hun paarden, om er de volgende vier ritten niet meer af te komen.

De meiden hadden al vaak gevraagd wanneer we ein-de-lijk weer eens naar een grote speeltuin of ballenbak zouden gaan. Ze snapten wel dat dat ‘door corona’ niet kon, maar corona had nu toch wel lang genoeg geduurd?

Toen ik in een e-mail las dat het kinderpretpark weer beperkt open zou gaan, heb ik dus snel gereserveerd; dat zouden de kinderen vast leuk vinden! Met name de oudste keek echter teleurgesteld toen ik het vertelde. ‘Kunnen we niet iets léúkers gaan doen?’ vroeg ze.

‘Geen zin’ is echter een relatief begrip, want de afgelopen dagen hebben de meiden met hulp van YouTube alle dansjes geoefend die de mascottes van het park ook doen. Ze hebben uitgebreid besproken in welke attracties ze willen en ze stonden vanmorgen om 7:00 uur al aangekleed aan ons bed om te vertellen dat het nu écht tijd was om op te staan.

Het park is bijzonder rustig en de gekleurde voetjes en kruisen die op de grond de wachtrijen aangeven, blijken een attractie op zich. Enthousiast springen de meiden van vak naar vak. Niet dat ze ergens hoeven te wachten overigens, hooguit tot de voorgaande rit is afgelopen en de zitplaatsen zijn schoongemaakt. Dat korte wachten werkt dan weer spanningsverhogend. ‘Oh, ik heb er zó’n zin in!’ verzuchten de meiden geregeld.

Ik kan me niet voorstellen dat dit financieel uit kan, maar zo’n cornaonaproof privépretpark is een uitkomst voor mijn meisjes én voor mij. Het is toegankelijk en overzichtelijk. Geen drukte betekent minder prikkels en daardoor minder stress. Uitgelaten vliegen de meiden van de helicopters en de luchtballonnen naar de olifanten en de reuzenglijbaan. ‘Jij hoeft niet mee, mam!’ roepen ze. ‘Wij kunnen dit zelf wel!’

Dit is toch waar je als moeder van droomt: vanaf een afstandje, met een kop koffie en een boek toekijken hoe de kinderen zichzelf vermaken. Af en toe even zwaaien, dan weer verder lezen. Het coronatijdperk heeft veel nadelen, maar vandaag ervaren we alleen de positieve kanten.