Precies twee jaar geleden waren mijn broer en ik in Israël. Eigenlijk zouden we een weekend naar Dublin of Londen gaan, maar toen een vlucht naar Tel Aviv ook betaalbaar bleek, was de keuze gauw gemaakt. Met zijn geschiedenisopleiding en mijn godsdienststudie zouden we in Jeruzalem ons hart kunnen ophalen.

Dat het al twee jaar terug is dat we samen op reis gingen, realiseerde ik me pas toen mijn iPhone me erop wees. Zonder dat ik erom had gevraagd, stond in mijn galerie ineens een filmpje met een serie prachtige foto’s. Het bracht stapels herinneringen boven, variërend van de Oude Stad van Jeruzalem tot de Middellandse Zee bij Tel Aviv en Jaffa.

In beide steden keken we onze ogen dan ook uit. Zó veel mensen, culturen, godsdiensten, smaken, geuren en kleuren als in die drie dagen heb ik niet eerder in me opgenomen; het was fantastisch! Bovendien was het heerlijk om met mijn broer op pad te zijn en alle tijd te hebben om samen bij te kletsen.

Toch denk ik ook zonder de foto’s op mijn telefoon geregeld terug aan onze reis. Dat komt door het minitubetje shampoo dat in de badkamer staat, meegenomen uit het hotel in Tel Aviv waar mijn broer en ik logeerden. Dodezeezoutshampoo is het, paars van kleur, in een verpakking met onleesbare Hebreeuwse tekens erop. De Dode Zee hebben we dan wel niet gezien, het tubetje herinnert me nog vrijwel dagelijks aan onze fijne dagen in Israël.

Natuurlijk heb ik meer souvenirs meegenomen. Als goede moeder kun je immers niet weggaan zonder terug te komen met een kleinigheidje voor je kinderen. Dreidels had ik voor ze gekocht, kleine tolletjes, en voor elk een armbandje. Mezelf verwende ik met een sjaaltje, dat ik overigens nooit draag, en met oorbellen, waarvan ik er al één ben kwijtgeraakt.

Wat dat betreft is de shampoo misschien wel de meest tastbare, of in ieder geval meest bruikbare herinnering die ik aan de reis heb. Ik gebruik hem niet, want als de tube leeg is, zou ik hem weg moeten gooien. Nu kijk ik er af en toe even naar, denk ik aan onze dagen in Tel Aviv en Jeruzalem en dan lach ik om die paar stomme woorden op de verpakking die ik wél kan lezen: Made in China.