‘Oh! Dit voelt lekker fluffy!’ ‘Het is ook zo stretchy!’ ‘En de glitters zijn zo mooi!’ De tafel staat vol flesjes, potjes en bakjes, allemaal bedekt met witte vlokken schuim. Lange tijd heb ik het tegen kunnen houden, maar vanmiddag ben ik overstag gegaan. Nu maken de meiden slijm.

De YouTubefilmpjes van Meisje Djamila, Bibi en De Zoete Zusjes zijn een grote inspiratiebron. Daarin mengen de hoofdrolspeelsters lijm, scheerschuim en lenzenvloeistof in een handomdraai tot een heerlijk fluffy en stretchy slijm. Dat willen mijn meisjes ook, maar het valt toch tegen.

‘Misschien moet er meer scheerschuim bij?’ ‘Ja. Of lijm. Of lenzenvloeistof.’ ‘Mam? Wil je even helpen? Mijn handen zijn te vies.’ De oudste zucht. ‘Ik snap echt niet hoe ze dit op YouTube zonder hulp kunnen. Of zouden ze die filmpjes geëdit hebben? Wij zijn al zeker een halfuur bezig; zo lang duurt het bij hen nooit!’

De meiden voegen steeds meer ingrediënten toe. Ze roeren en kneden dat het een lieve lust is en de hele kamer ruikt naar fris-zoet scheerschuim. De tafel wordt steeds witter en de kleren van de meiden krijgen langzaamaan dezelfde kleur. ‘En toch is het niet stretchy genoeg. Ik denk dat het aan de lenzenvloeistof ligt. Heb je wel de goede, mam?’

Het wordt tijd om hulp in te roepen van de professionals. ‘Mogen we even een filmpje kijken om te zien hoe ze het daar doen?’ vragen de meisjes. Ingespannen turen ze naar YouTube, maar hun heldinnen bieden geen soelaas. ‘Het ligt toch niet aan jouw lenzenvloeistof,’ concludeert de een. ‘En ook niet aan onze glitters,’ stelt de ander. ‘Maar waaraan dan wel?’

Ze klappen de laptop dicht en keren terug naar hun bakjes met slijm. Nóg meer scheerschuim, lijm en lenzenvloeistof. ‘Misschien moet er wat water bij?’ Nóg meer roeren en kneden. En dan, wanneer alles bedekt is onder een witte glitterlaag, komen ze tot een gezamenlijk besluit. ‘We stoppen ermee. Wil jij voor ons opruimen, mam?’