Heb je wel eens een pak yoghurt opengemaakt zonder te schudden? En gezien hoe er eerst een waterig stroompje uit het pak kwam, gevolgd door veel te dikke, drabberige yoghurt? Juist. Dáárom moet je het pak schudden voor je het ‘gebruikt’. Maar hoe zit dat dan met dubbelvla en -yoghurt?

Niet schudden voor gebruik. Rechtop bewaren. Op vrijwel alle verpakkingen vla en yoghurt lees je dat je ze moet schudden, behalve op de pakken waar twee soorten in zitten. Logisch, want als je ze zou schudden zouden de beide kleuren door elkaar raken en ben je het mooie effect kwijt dat je nu ziet als je de dubbelvla uit de verpakking schenkt: links de bruine chocoladevla, rechts de gele vanillevla (waar overigens helemaal geen vanille in zit, maar daarover meer in een andere tekst). Of, wanneer je Vlaflip hebt, zelfs drie kleuren: witte yoghurt links, roze aardbeienvla rechts en een rozerood lijntje frambozensaus in het midden. En dat alles komt uit één pak! Wat een genot om naar te kijken!

Schudden zou zonde zijn. Liggend bewaren zorgt er waarschijnlijk al voor dat de vla- en yoghurtsoorten zich vermengen, dus zet ik de verpakkingen keurig rechtop in mijn koelkast. Maar hoe komt het dat deze vla waterig noch drabberig uit het pak komt? Wat is er met mijn dubbelvla gedaan waardoor de massa ongeschud zoveel vloeibaarder en appetijtelijker blijft dan wanneer er enkel yoghurt óf vla in het pak zit?

Ik pleit ervoor dat yoghurt en vla voortaan zó gemaakt worden dat ik niet meer hoef te schudden, zodat mijn toetje er altijd lekker uitziet en ik nooit meer de bijna onvergeeflijke fout maak een pak dubbelvla uit de koelkast te nemen en het zonder nadenken toch te schudden. Want ja, ook dát gebeurt mij wel eens. Daar gáát dan mijn toetje. Nooit meer schudden, dat is mijn yoghurtdevies.