Al avondenlang kunnen mijn meisjes niet slapen. Net wanneer ze in bed liggen, is er altijd wel een buurtgenoot die vuurwerk afsteekt, waardoor ze meteen rechtop zitten van schrik. Na de eindeloze rij prikkels die december elk jaar meebrengt, kan dit geknal er echt niet meer bij.

‘Eigenlijk vind ik vuurwerk best leuk, hoor mam,’ vertelde de oudste me enkele dagen terug. ‘Maar dan moet het alleen licht geven en geen geluid maken, want die knallen vind ik eng.’ Ja, ga daar maar aan staan in een carbidminnende stad als de onze.

Speciaal voor de meisjes kocht ik dus een setje siervuurwerk bij de supermarkt. Klein spul met veel kleur en weinig geluid. Veiligheidsbrillen en oorkappen op en naar buiten dan maar. Het eerste potje dat ik aanstak, begon met prachtige kleuren en eindigde met wat voorzichtig geknetter. De oudste stuiterde van opwinding over het pleintje, terwijl de jongste hevig geschrokken brullend terug naar binnen rende.

Het ene meisje wilde meer, het andere juist minder en ik stond vertwijfeld tussen hen in in de gang. Eerst de jongste troosten en dan nog een potje aansteken voor haar zus? Of toch…? De buurjongen besliste voor mij door een vuurpijl te lanceren en de oudste daarmee gillend naar binnen te sturen. Tranen liepen over haar wangen. ‘Mama! Ik wil niet van dat harde vuurwerk!’

Vandaag is dan eindelijk oudjaarsdag. De kinderen komen niet kijken bij de oudejaarsloop waaraan ik meedoe, want het startschot wordt gegeven met carbid; veel te veel lawaai. Dat ze meedoen aan de kidsrun is helemaal uitgesloten. Sommige kinderen gaan misschien harder rennen wanneer ze vuurwerk horen, de mijne klampen zich aan mijn benen vast en zetten echt geen stap meer.

Na het hardlopen bakken we oliebollen. Daar willen ze wel mee helpen, dus zitten we samen bij de frituurpan in de tuin. Heel even maar, want ook de buren pakken hun melkbussen en carbid erbij en na de eerste knal zitten de meisjes, ondanks hun oorkappen, verschrikt in de woonkamer te rillen. Wie heeft bedacht dat oud en nieuw een feest is?

Nog één avond volhouden. Na vannacht komt alles weer goed: dan is het vuurwerk op en is december voorbij. Nu hoop ik vooral dat de meisjes doorslapen om twaalf uur, zodat ik toch op een goed nieuw jaar kan proosten.