Met mijn oren vlak onder het oppervlak hoor ik drie dingen door elkaar: het geklots van stromend water, het ruisende bonzen van mijn eigen hart en de muziek van Johan, die uit mijn telefoon klinkt. Het is precies genoeg om langzaamaan weer tot rust te komen, terwijl mijn tranen zich vermengen met het badwater.
Sinds we terug waren van het hardlopen had ik het al koud, ook na het douchen. Dat ik er echt niet lekker bij zat, ontdekte ik pas tijdens de lunch, toen mijn vriend vroeg hoe ik me voelde. ‘Koud,’ antwoordde ik. ‘En labiel.’ En toen ik hem aankeek, sprongen de tranen me in de ogen.
‘Meisje toch,’ zei hij, terwijl hij me knuffelde. ‘Wat is er met Berber?’ vroeg zijn dochter, die ook aan tafel zat. ‘Ik denk dat ze dat zelf ook niet zo goed weet,’ vulde hij precies goed in.
Ik at mijn boterhammen en probeerde te stoppen met huilen, wat natuurlijk niet lukte. Nu de sluizen open stonden, bleef het water maar stromen. ‘Voelde je je al langer niet goed?’ vroeg mijn lief. ‘Heb je je medicatie wel gehad?’ ‘Wat is medicatie?’ wilde zijn dochter weten. Ik wist zo gauw geen goede omschrijving voor mijn antidepressiva, gelukkig had mijn vriend er wel één: ‘Dat zijn pilletjes voor Berbers humeur. Daar voelt ze zich wat beter van.’
Die pilletjes. Ik slik ze al jaren en ben de dosering al geruime tijd aan het afbouwen, maar kennelijk gaat het soms toch nog mis. Terwijl de kinderen stil vielen, hoorde ik mezelf snotteren. Zonder reden, want ik had echt geen idee waarom. Ik kauwde op de broodkorsten en besloot straks maar naar huis te gaan, dan zouden ze in ieder geval geen last van me hebben.
‘Maar je gaat toch niet in je eentje thuis zitten huilen? Kom hier, gekke meid,’ zei mijn lief. Hij trok me tegen zich aan. ‘Wil je wandelen, op de bank liggen? Naar bed? In bad?’ Ik had werkelijk geen idee.
Uiteindelijk besloot ik te gaan slapen. Maar terwijl ik naar boven liep, veranderde mijn plan en even later draaide ik de badkraan open. Nu lig ik dus lekker languit in het water. Ik wrijf de laatste tranen uit mijn ogen en luister naar alle geluiden. Ik adem diep in en uit en doe mijn best aan niets te denken.