‘Berber, jij bent toch nog lang geen 47?’ appt een kennis me. ‘Op zoek naar wat afleiding?’ schrijft een ander me even later. ‘Ik zie dat je op Tinder zit…’ Stop. Ik op Tinder? Hier klopt iets niet.

Volgens de screenshots die ik kort daarop krijg, klopt het wel degelijk. Mijn foto’s staan op Tinder, met mijn voornaam erbij. De genoemde leeftijd ligt echter ver boven de mijne en als opleiding staat er de katholieke pabo. Pabo? Ik?

Het doet me denken aan de tijd dat ik op de kunstacademie zat. Geregeld hoorde ik een huisgenoot op zijn blokfluit liedjes oefenen voor zijn opleiding – hij zat wél op de pabo. Ik gruwde ervan en moest er niet aan denken, lesgeven aan dat kleine grut. Toen wist ik natuurlijk nog niet dat ik jaren later alsnog voor de klas zou staan, zij het voor iets oudere kinderen.

Degene die ‘mijn’ Tinderaccount heeft aangemaakt, gelooft kennelijk wel dat ik naar de pabo ben geweest. Of hij (zij?) heeft maar wat gegokt, met mijn leeftijd zit hij (zij?) er immers ook flink naast.

Wie zou hier achter zitten? En waarom? Ik waarschuw mijn leerlingen altijd voor dit soort praktijken, druk ze op het hart op te passen met het online delen van informatie. Word ik dan nu zelf gecyberpest? Of valt dit daar niet onder? Ik vind het niet heel erg, maar het zit me wel dwars. Ook als ik ze zelf op internet zet, is het immers niet mijn bedoeling dat anderen met mijn foto’s aan de haal gaan.

‘Hadden wij een match?’ vraag ik aan de kennis van wie ik de foto’s kreeg. ‘Niet eens,’ antwoordt hij. ‘En ik maar denken dat ik eindelijk beet zou hebben bij jou.’ ‘Jammer,’ verzucht ik. Niet dat ik de gesuggereerde afleiding zoek, mijn man is leuk genoeg, maar het was handig geweest als iemand kon achterhalen wie ‘ik’ nou eigenlijk ben. Deze identiteitscrisis wil ik graag oplossen.

Ik maak melding van het fakeaccount bij Tinder, met het verzoek het te verwijderen. Toch gniffel ik als ik de screenshots doorstuur. ‘Ik hou van reizen,’ staat bij één van de foto’s. De alternatieve ik wist vast niet dat ik die selfie heb genomen tijdens een wereldreis naar het strand van Scheveningen.

Enkele dagen later krijg ik bericht van Tinder: ‘mijn’ account is offline gehaald. Ze kunnen me niet vertellen wie er achter zit, daarvoor moet ik eerst aangifte doen bij de politie. Daar heb ik geen zin in. Ik app mijn kennis wel. ‘Laat je het weten als je me weer tegenkomt op Tinder?’ ‘Tuurlijk,’ zegt hij. ‘En ik like je direct weer, want je ziet er lekker strak uit voor iemand van 47!’